.
Sztuka etruska
Okres sztuki obejmujący wszystkie kultury przed wynalezieniem pisma. Ówczesne ludy tworzyły dzieła charakterystyczne dla konkretnego obszaru geograficznego i wiary. Momentem kluczowym, który w znacznym stopniu przyczynił się do rozprzestrzenienia sztuki był czas ekspansji oraz początki handlu.
Stały się one zarówno symbolem kobiecości, macierzyństwa i płodności.
oraz różnorodnością. W okresie tym pojawiły się również pierwsze ważne budowle megalityczne.
Epoka brązu charakteryzowała się wysokiej jakości obróbką metalu. Przyczyniło się to do znacznego przyspieszenia rozwoju sztuki oraz zróżnicowania stylistyki ówczesnych dzieł.
Pomaga on w przygotowaniach do egzaminu, jednak nie jest jedynym źródłem wiedzy.
Dokument ten został opracowany na bazie informatora Centralnej Komisji Edukacyjnej oraz szkolnego planu nauczania.
Rzeźba była pierwszą, a zarazem niepowtarzalną formą przekazu. Opierała się ona wyłącznie na rzeczywistych wyobrażaniach, jednocześnie odwołując się przy tym do sfery magicznej. Twórczy artefaktów odwzorowali prehistorycznego człowieka w jego wyjątkowej, sakralnej formie. Figurki te charakteryzowały się prostotą, jak również unikatowym sposobem wyrazu.
Przejdź do wersji premium
lub kamienie kredowe. Dzięki charakterystycznej strukturze materiałów oraz ich twardości do dzisiejszych czasów przetrwało wiele przedstawień kobiet,
które w dokładny sposób odzwierciedlają charakter ówczesnych czasów
Paleolityczne przedstawienia Wenus odgrywały niezwykle ważną rolę w życiu społecznym. Pełniły one wiele funkcji. Przede wszystkim były identyfikowane jako ideał piękna oraz przez swoje charakterystyczne kształty, symbolizowały płodność oraz macierzyństwo.
→ Hipertrofia – charakterystyczne powiększenie części kobiecego
ciała
→ Małe, poręczne wymiary ( zwykle nie przekraczające 15 cm )
→ Schematyzm i symbolizm
Sztuka etruska, znana jest przede wszystkim z grobowców. Około połowy VII w. p.n.e. powstał w Etrurii nowy typ architektury mieszkalnej i grobowej oraz związanej z nim wielkiej rzeźby kamiennej i terakotowej, jak również malarstwa ściennego. Wielką rolę w kulturze etruskiej odgrywał kult zmarłych.
Dodaj tu swój tekst nagłówka
Konopy – popielnice których górna część naczynia przypomina głowę zmarłego. Na twarzy zachowane są wszystkie cechy indywidualne takie jak delikatny uśmiech, duże oczy oraz gładkie włosy. Po obu stronach naczynia znajdują się uchwyty, do których przymocowane są elementy przypominającym ręce.
antropomorfizacji popielnicy.
której górna część wygląda jak głowa ludzka: na twarzy dostrzegamy delikatny uśmiech, oczy są bardzo duże, włosy gładkie tuz przy głowie, jedynie przy czole układają się w rytmiczne, jednakowo splecione pasma. Po obu stronach brzuśca naczynia znajdują się uchwyty, do których pod kątem prostym przymocowane są dłuższe elementy w kształcie przypominającym ręce. Popielnice wykonane o kształcie głowy zmarłego tak zwane kanopy, wyrabiane w Clusium, są następnym etapem antropomorfizacji popielnicy.
której górna część wygląda jak głowa ludzka: na twarzy dostrzegamy delikatny uśmiech, oczy są bardzo duże, włosy gładkie tuz przy głowie, jedynie przy czole układają się w rytmiczne, jednakowo splecione pasma. Po obu stronach brzuśca naczynia znajdują się uchwyty, do których pod kątem prostym przymocowane są dłuższe elementy w kształcie przypominającym ręce. Popielnice wykonane o kształcie głowy zmarłego tak zwane kanopy, wyrabiane w Clusium, są następnym etapem antropomorfizacji popielnicy.