.
Sztuka prehistoryczna
Okres sztuki obejmujący wszystkie kultury przed wynalezieniem pisma. Ówczesne ludy tworzyły dzieła charakterystyczne dla konkretnego obszaru geograficznego i wiary. Momentem kluczowym, który w znacznym stopniu przyczynił się do rozprzestrzenienia sztuki był czas ekspansji oraz początki handlu.
Stały się one zarówno symbolem kobiecości, macierzyństwa i płodności.
oraz różnorodnością. W okresie tym pojawiły się również pierwsze ważne budowle megalityczne.
Epoka brązu charakteryzowała się wysokiej jakości obróbką metalu. Przyczyniło się to do znacznego przyspieszenia rozwoju sztuki oraz zróżnicowania stylistyki ówczesnych dzieł.
Pomaga on w przygotowaniach do egzaminu, jednak nie jest jedynym źródłem wiedzy.
Dokument ten został opracowany na bazie informatora Centralnej Komisji Edukacyjnej oraz szkolnego planu nauczania.
Rzeźba była pierwszą, a zarazem najważniejszą formą przekazu. Opierała się ona wyłącznie na rzeczywistych wyobrażeniach, jednocześnie odwołując się do sfery magicznej. Twórcy artefaktów odwzorowali prehistorycznego człowieka w jego wyjątkowej, sakralnej formie. Figurki te charakteryzowały się prostotą, jak również unikatowym sposobem wyrazu.
Figurki wykonywano z naturalnych materiałów takich jak kości słoniowe
lub kamienie kredowe. Dzięki charakterystycznej strukturze materiałów oraz ich twardości do dzisiejszych czasów przetrwało wiele przedstawień kobiet,
które w dokładny sposób odzwierciedlają charakter ówczesnych czasów.
Paleolityczne przedstawienia Wenus odgrywały niezwykle ważną rolę w życiu społecznym. Pełniły one wiele funkcji. Przede wszystkim były identyfikowane jako ideał piękna oraz przez swoje charakterystyczne kształty, symbolizowały płodność oraz macierzyństwo.
→ Hipertrofia – charakterystyczne powiększenie części kobiecego
ciała
→ Małe, poręczne wymiary ( zwykle nie przekraczające 15 cm )
→ Schematyzm i symbolizm
Malowidła ścienne przedstawiają najczęściej ludzi i zwierzęta. Pełniły funkcję magiczną i były połączone z rytuałami błagalnymi. Wielogodzinna obserwacja zwierząt zaowocowała dokładnym odwzorowaniem procesu walki.
Malowanie zwierząt na ścianach jaskiń odgrywało niezwykle ważną rolę w magicznych rytuałach wykonywanych tuż przez polowaniem.
Myśliwi wierzyli, iż rysując realistyczny obraz zwierzęcia, stanie się on słabszy, a co za tym idzie łatwiejszy do pokonania.
Prehistoryczni mieszkańcy Ziemi zdecydowali się postawić swoje pierwsze, solidne konstrukcje dopiero w okresie neolitu. Formami tymi były szałasy zbudowane z gałęzi i skór zwierząt oraz architektura składająca się z okazałych bloków kamieni.
Menhirów
Menhirów
Największy zestaw kamiennych bloków ulokowanych w okolicy miasta Carnac we Francji.
Aleja pierwotnie służyła jako obserwatorium astronomiczne, wykorzystywane do obserwacji Księżyca.
Najsławetniejsza megalityczna budowla świata, pierwotnie składająca się z wałów ziemnych, otoczony zespołem kamieni.
Ustawienie głazów, reprezentuje pozycje Słońca oraz innych obiektów niebieskich. Stonehenge pełniło funkcje kultową i przyczyniło się do rozwoju astronomii.
Angielska wieś w której znajduje się krąg neolitycznych głazów. Budowla ta jest znaczenie większa i starsza od słynnego Stonehenge.
W jej skład wchodziło ponad 100 masywnych bloków skalnych, jednak do dnia dzisiejszego ostało się ich mniej niż połowa.
Neolityczny kamienny krąg znajdujący się w Szkocji. Budowla ta nie posiada w swoim wnętrzu widocznych kamieni, jednak istnieje możliwość, iż w tamtym miejscu mogły istnieć drewniane konstrukcje, które nie przetrwały do dzisiejszych czasów.