.
Sztuka starożytnego Egiptu
Prehistoryczni myśliwi wraz ze swoimi rodzinami zaczęli osiedlać się w żyznej dolinie Nilu. Każdego lata rzeka wylewała swoje brzegi przez co materiał glebowy osiedlał się w dolinie. Ludzie nadal polowali na zwierzęta jednak coraz bardziej zaczęli polegać na zwierzętach, które sami wychowali, gdyż nie byli już całkowicie zależni od zwierzyny, na którą polowali.
Wczesny okres dynastyczny obejmuje czas epoki bezpośrednio po zjednoczeniu Górnego i Dolnego Egiptu. W tym czasie doszło do gwałtownego rozkwitu sztuki, architektury i ceramiki.
Okres potęgi politycznej i ekonomicznej utworzonej przez faraona Dżesera.
W ramach reformy administracyjnej poddał cały kraj sprawnej strukturze urzędniczej.
Egipt cieszył się wówczas wewnętrznym i zewnętrznym spokojem, jednak wysokie koszty poniesione na wzniesienie piramid nadwyrężyły gospodarkę kraju.
Okres sztuki, podczas którego Egipt stał się prawdziwym imperium. Podczas tego okresu rozszerzyła się umiejętność czytania i pisania. Państwo zaczęło rozszerzać swoje kontakty z innymi mocarstwami poprzez stosunki dyplomatyczne i handel.
Pomaga on w przygotowaniach do egzaminu, jednak nie jest jedynym źródłem wiedzy.
Figurki wykonywano z naturalnych materiałów takich jak kości słoniowe i kamienie kredowe. Dzięki charakterystycznej strukturze materiałów oraz ich twardości do dzisiejszych czasów przetrwało wiele przedstawień kobiet które w dokładny sposób odzwierciedlają charakter ówczesnych czasów
Najczęściej pełniły funkcje wizualno-erotyczne religijne i magiczne. Jako
